Nawigacja

Barbara Białecka-Świniarska

Motywacja do aktywności

     Jak motywować swoje dziecko do nauki i aktywności?

Każde dziecko jest inne i inne metody będą najlepiej się sprawdzać przy wspieraniu jego motywacji do nauki i pracy.

Musimy zdać sobie sprawę, że pewne prawidłowości są niezmienne i uniwersalne. Kolejność zaspokajania potrzeb jest następująca (od podstawy piramidy).

1.fizjologiczne (jedzenie)

2.bezpieczeństwa (brak lęku)

3.społeczne (przynależności do grupy-rodziny)

4.szacunku innych ludzi (osiągnięć i prestiżu)

5.samorealizacji (odczucia chęci rozwoju i doskonalenia się)

Zaspokojenie potrzeb znajdujących się niżej w hierarchii, jest warunkiem aktywizacji potrzeb wyższych . Z tego względu ważne jest uświadomienie dziecku jakie są konsekwencje tego, że nie będzie się uczyło: brak osiągnięć (4), trudności ze zdobyciem odpowiedniego wykształcenia, strach (2) przed brakiem pracy i środków do życia, co może wiązać się z głodem (1). Oczywiście celem nie jest straszenie dzieci , że jak nie będą się uczyć , to będą chodziły głodne, ale pokazanie im zależności pomiędzy nauką a zaspokajaniem potrzeb wyższych.

Co pomaga dziecku zmobilizować się do pracy:

  • ustalanie jasnych i dostępnych celów – co chcesz osiągnąć
  • myślenie konstruktywne – pozytywne i pragmatyczne
  • staranne dobieranie przyjaciół – będą wspierać w osiąganiu celu
  • wiara w siebie
  • nagradzanie po osiągnięciu celu
  • rozwiązywanie problemów na bieżąco a nie trwanie w stresie
  • rozwijanie wytrwałości
  • PODEJMOWANOE DZIAŁAŃ – wprowadzanie w czyn swoich planów

Jeśli widzicie, że Wasze dziecko się stara, a mimo to nie osiąga wyników, które Was (lub je same) satysfakcjonują,  ważne będzie wsparcie i zauważanie jego wysiłków i pracy. To pozwoli dziecku lepiej poradzić sobie z porażką i sprawi, że motywacja do nauki nie spadnie. Najważniejsze, aby dziecko miało świadomość, że ma ogromną szansę na osiągniecie sukcesu i że wiele decyzji, które teraz podejmuje, może na zawsze wpłynąć na jego życie. Jeśli dziecko weźmie sprawy „ w swoje ręce”, w przyszłości nie pozwoli innym na decydowanie za siebie. Poczuje, że wybór należy do niego.

Prędzej czy później okazuje się, że ci, którzy wygrywają to ci, którzy myślą że mogą wygrać. Konieczna jest wiara w sukces dziecka, dostrzeganie osiągnięć, pokazanie mu, jak niesamowite możliwości w nim drzemią.

A oto kilka wskazówek, które warto zastosować pomagając dziecku zwiększyć  motywację do nauki :

  • podkreślaj znaczenie nauki  czy danej aktywności w życiu człowieka ,
  • nie przypisuj zbyt dużej wagi ocenom,
  • wyrażaj się pozytywnie o szkole i o nauczycielach,
  • doceniaj pracę i samodzielność,
  • dostrzegaj osiągnięcia dziecka,
  • nie krytykuj, nie oceniaj,
  • pomagaj, ale nie wyręczaj,
  • nie wyśmiewaj niepowodzeń, ale wskaż jak można uczyć się na błędach,
  • nie stawiaj wymagań wobec dziecka ponad jego możliwości,
  • nie wyprzedzaj materiału szkolnego,
  • wskazuj powiązanie wiedzy ze zjawiskami istniejącymi w otaczającym środowisku,
  • podkreślaj korzyści w życiu codziennym płynące ze zdobycia konkretnej wiedzy,
  • pokazuj praktyczne zastosowania informacji zdobytych w szkole,
  • odnieść się do współczesności np. przy nauce historii,
  • wskazuj powiązanie dzisiejszych problemów z opisywanymi w literaturze,
  • wzbudzaj w dziecku zainteresowania wieloma dziedzinami życia,
  • stwórz warunki do poszerzenia wiedzy i doświadczeń dziecka,
  • pomagaj w rozwinięciu umiejętności  potrzebnych w nauce (czytanie, zapamiętywanie, notowanie, koncentracja, uwagi i inne),
  • wspieraj !!!

Bliskie więzi to jeden z najważniejszych czynników ułatwiających rodzicom rozbudzenie u dziecka zamiłowania do nauki i pracy. Podstawa to zrozumienie, akceptacja i zaufanie do naszego ucznia. Zainteresowanie sprawami dziecka, wiara w jego możliwości i stworzenie poczucia bezpieczeństwa, ułatwi dzieciom uporać się z trudnościami i brakiem chęci do nauki.

Pamiętajmy, nawet najlepsze metody i najbardziej usilne próby mogą zawieść, jeśli sami nie będziemy dawali dziecku przykładu własnym postępowaniem.

 

Czwarta klasa - problem ucznia
wkraczającego w II etap edukacyjny

 


Edukacja w szkole podstawowej ma na celu wspomaganie rozwoju dziecka jako osoby i wprowadzanie w życie społeczne.

Czytanie, pisanie i liczenie oraz ogólna orientacja w środowisku-to bardzo ważne umiejętności, nabycie których w klasach młodszych gwarantuje łatwiejszy start w II etap edukacyjny. Przeglądając programy, podręczniki i ćwiczenia wykorzystywane w mojej Szkole, dochodzę do wniosku, że dziecko słabo czytające, mające problemy z pisaniem i liczeniem, nie będzie w stanie opanować większości wiadomości i umiejętności.

Wiele razy obserwowałam, jak radzą sobie uczniowie klas czwartych. Najczęściej powtarzającymi się problemami były:

  1. Zbyt duża ilość zadawanych prac domowych.

W nauczaniu zintegrowanym jeden nauczyciel uczący w klasie, kontroluje ilość zadawanych prac. Jeżeli poleca wykonanie jakiegoś zadania, to zdaje sobie sprawę, ile czasu dziecko musi poświęcić na jego wykonanie. W klasie czwartej, każdy nauczyciel zadaje prace domowe ze swojej dziedziny. Zdaża się, że aby zrobić to, co zadano dzisiaj w szkole, dziecko musi poświęcić kilka godzin, a wówczas wykonuje pracę, bądź to jako przykry obowiązek, bądź też przymuszane przez rodziców.

  1. Czytanie i pisanie notatek zabiera zbyt dużo czasu zwłaszcza dziecku słabo czytającemu i piszącemu.

Uczeń nie jest w stanie wykonać polecenia nauczyciela, często nie kończy rozpoczętych prac, nie czyta informacji potrzebnych do zrozumienia zadania, a w konsekwencji nie wykona większości bieżących ćwiczeń.
Rozpoczęta i nieskończona praca zniechęca ucznia. Brak efektów swoich poczynań i sukcesu wpływa negatywnie na podejmowanie kolejnych zadań.

  1. Zbyt mały kontakt z wychowawcą klasy.

W nauczaniu zintegrowanym dziecko w każdej chwili może zwracać się do wychowawcy. Jego problemy i wątpliwości rozwiązywane są niemal natychmiast.
Zaufanie, poczucie bezpieczeństwa, empatia - to ważne elementy, z jakimi spotyka się uczeń. Przychodząc do szkoły wie, kto, gdzie i kiedy będzie mu towarzyszyć.
Klasa czwarta to nowi nauczyciele, wychowawca, który spotyka dziecko często tylko przez chwilę.

  1. Zmiana organizacji zajęć.

Dziecko może czuć się zagubione przechodząc od nauczyciela do nauczyciela, z klasy do klasy, z pracowni do pracowni.
Czas pracy na lekcji nie kończy się wraz ze skończonym zadaniem, ale wynosi 45 minut.

  1. Kontakt ze starszymi uczniami w czasie przerw.

Obawa o własne bezpieczeństwo, strach przed dużymi i często agresywnymi kolegami. Dziecko boi się, że może być zaczepione, wyśmiane, obrażone, pobite.

Podsumowując: trudny jest los dziecka przechodzącego do klasy czwartej. Jednakże część z tych trudności powinna w najbliższych latach zniknąć, dzięki zmianom wprowadzonym przez reformę oświatową:

  • połączenie przedmiotów w bloki powoduje, że mniej nauczycieli uczy w jednej klasie. Istnieje większa możliwość kontrolowania ilości zadawanych prac, częstszy kontakt z uczniem, co zwiększa możliwość lepszego poznania i obserwowania dziecka oraz nawiązania z nim kontaktu emocjonalnego,
  • przejście starszych klas do gimnazjum wpłynęło na poprawę relacji pomiędzy uczniami klas IV-VI.

Pojawił się natomiast nowy problem-przejście na II etapie edukacji do innego systemu oceniania.

Moim zdaniem, powinno się zwrócić uwagę na to, aby stosując skalę ocen od 1 do 6 szczegółowo określać wymagania na poszczególne oceny i zapoznać dokładnie z nimi uczniów, tak, aby dziecko orientowało się, za co może otrzymać jaką ocenę. W początkowym okresie należałoby wpisywać komentarz do oceny, podobny do stosowanego w nauczaniu zintegrowanym.

Przy ocenianiu w skali punktowej brak jest informacji o postępach dziecka. Wydaje się celowe prowadzenie przez nauczyciela dokumentacji dającej możliwość zaobserwowania tego zjawiska. Bo cóż można powiedzieć o dziecku śledząc jego postępy, jeśli od klasy czwartej do szóstej otrzymywało z jakiegoś przedmiotu np. czwórki?

Sądzę, że należy stosować metody pracy zbliżone do tych z klasy trzeciej, a nie takie same jak w klasie szóstej. Możliwości, umiejętności percepcyjne, intelektualne, emocjonalne zmieniają się w toku rozwoju i edukacji.

O tym wszystkim my nauczyciele powinniśmy pamiętać w codziennej pracy, a tę wiedzę wykorzystać pomagając uczniom osiągać sukcesy i przygotować się do edukacji w gimnazjum.

 

 

Aktualności

Kontakt

  • Zespół Szkół w Unisławiu
    ul. Lipowa 31
    86-260 Unisław
  • 56 6866032

Galeria zdjęć