Dyżurnet.pl - Rodzicu, od ciebie zależy bezpieczeństwo twojego dziecka Najnowsze badania przeprowadzone przez NASK Nastolatki 3.0 wskazują, że prawie 60% młodych ludzi spotkało się w sieci ze zjawiskiem poniżania i ośmieszania. Wielu takich sytuacji dałoby się uniknąć gdyby rodzice w porę ostrzegli dzieci przed konsekwencjami podejmowania ryzykownych zachowań w Internecie. Ostrzegajmy przed cyberprzemocą! Ze wspomnianych badań wynika, że najbardziej popularną aktywnością nastolatków na profilach w portalach społecznościowych jest zamieszczanie własnych zdjęć i filmów. Deklaruje ją aż 79,3% badanych. Część z tych materiałów służy później rówieśnikom do poniżania i ośmieszania kolegów i koleżanek. Aż 58,1% nastolatków deklaruje, że spotkała się z takim zjawiskiem w stosunku do swoich znajomych. Natomiast rozpowszechnianie kompromitujących materiałów na temat swoich kolegów zauważyło 33,3% badanych. Tym ważniejsze wydaje się ostrzeganie nastoletnich dzieci przed zbyt pochopnym tworzeniem, a tym bardziej umieszczaniem własnego wizerunku w Internecie szczególnie w kontekście, który może być odebrany jako seksualny. Takie materiały mogą być bowiem użyte przeciwko nim przez rówieśników, ale także ściągnięte i dalej dystrybuowane przez pedofili. Dlatego warto aby rodzice uczyli swoje dorastające dzieci, jakie własne zdjęcia i filmy bezpiecznie publikować w Internecie. Ta świadomość może być niezwykle cenna dla młodzieży i ochronić je przed cyberprzemocą. Rozmawiajmy, aby dzieci nam ufały! Innym bardzo niebezpiecznym zjawiskiem są ryzykowne zachowania nastolatków będące konsekwencją działań w sieci. Z badań NASK wynika, że 23,1% badanej młodzieży spotkało się z osobą dorosłą poznaną w Internecie! A 61,4% z nich nie poinformowało o tym fakcie rodziców. Część, co prawda, uprzedzało o tym chociaż znajomych, ale aż 28,9% nie dało znać o tym fakcie nikomu. Wynika z tego, że nie wszystkie nastolatki zdają sobie sprawę z możliwych, niebezpiecznych konsekwencji takich spotkań, stawiając się w pozycji potencjalnej ofiary napaści seksualnej, która może być dodatkowo nagrana i umieszczona w sieci. We wrześniu 2016 roku zespół Dyżurnet.pl rozpoczął kampanię społeczną Możesz pomóc - reaguj, zgłoś!. Ma ona zwrócić uwagę użytkowników Internetu na znaczenie odpowiedniego reagowania na pojawiające się w sieci materiały przedstawiające seksualne wykorzystywanie nieletnich lub  prezentujące wizerunki dzieci w kontekście seksualnym. Więcej o kampanii Możesz pomóc - reaguj, zgłoś! http://reagujzglos.dyzurnet.pl/ Zobacz spot kampanii Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o tych oraz o innych zagrożeniach w internecie, poznać możliwe metody zapobiegania oraz reagowania na nie, bądź skorzystać z naszej oferty edukacyjnej zapraszamy do kontaktu z Akademią NASK na www.akademia.nask.pl.

 

Stop cyberprzemocy!!! 

Cyberprzemoc to:

• nękanie, straszenie, szantażowanie w sieci,

• rejestrowanie niechcianych filmów i zdjęć,
• publikowanie w Internecie lub przy użyciu telefonu komórkowego ośmieszających zdjęć,
• filmów i informacji,
• podszywanie się w sieci pod inna osobę.

Cyberprzemoc dotyczy zazwyczaj dzieci i młodzieży stając się nową odmianą problemu przemocy rówieśniczej. Badania pokazują, że różnych form przemocy w sieci doświadcza co drugie dziecko w Polsce.

Cyberprzemoc może przytrafić się KAŻDEMU, również Tobie.

Dziecko, które staje się ofiarą cyberprzemocy, często czuje się osamotnione i bezradne wobec działań swoich rówieśników. Często boi się i wstydzi tego, co mu się przytrafiło. Nie potrafi sobie poradzić z nową, trudną sytuacją i silnymi emocjami, które temu towarzyszą.

Dziecku, które doświadczyło cyberprzemocy, bardzo potrzebna jest pomoc ze strony dorosłych.

Co może zrobić Rodzic ?

 Porozmawiać z dzieckiem,  dowiedzieć się, co się dzieje. Postarać się zdobyć jak najwięcej informacji na temat tego problemu. Postarać się dowiedzieć, kim jest sprawca –  dziecko może tego nie wiedzieć. Wspólnie zastanowić się, co można zrobić w tej sytuacji. Poszukać psychologicznej pomocy dla dziecka.

 Skontaktować się z profesjonalistami – można  potrzebować wsparcia psychologa i pomocy prawnika. Pomocy można  szukać u konsultantów Helpline.org.pl (tel. 0 800 100 100).

 Zabezpieczyć dowody cyberprzemocy. Zachować wszystkie wiadomości, treści (filmy, zdjęcia, sms-y, komentarze) i informacje dotyczące sprawy.

 Skontaktować się ze szkołą. Wspólnie z pedagogiem, dyrektorem szkoły spróbować ustalić możliwości działania.

Rozwiązaniem sytuacji może być:

 spotkanie pedagoga szkolnego z ofiarą cyberprzemocy w celu omówienia sytuacji i poznania potrzeb dziecka,

 spotkanie pedagoga szkolnego ze sprawcą w celu omówienia sytuacji i ustalenia sposobu rozwiązania problemu,

 spotkanie rodziców ofiary i sprawcy cyberprzemocy w obecności pedagoga szkolnego i/lub dyrektora szkoły/placówki.

Dziecko, które doświadcza cyberprzemocy, może szukać pomocy u konsultantów Helpline.org.pl,

kontaktując się z nimi on line ze strony www.helpline.org.pl lub telefonicznie pod bezpłatnym

numerem 0 800 100 100.

Czasem dziecko odmawia przyjęcia pomocy. Należy spróbować namówić je na kontakt z konsultantami Helpline.org.pl.

Z pomocy Helpline.org.pl mogą korzystać również rodzice:

 gdy nie wiedzą, jak rozmawiać z dzieckiem o bezpieczeństwie w Internecie,

 gdy mają podejrzenie, ze ich dziecko padło ofiarą cyberprzemocy.

Czasem dzieci świetnie ukrywają, że mają trudność z czymś, co spotkało je w Internecie

– zawsze warto, by po takim doświadczeniu dziecko porozmawiało z psychologiem.

Cyberprzemoc nie musi mieć logicznej przyczyny. Należy pomóc dziecku zrozumieć, że to nie ono jest odpowiedzialne za tę sytuację. Odpowiada za nią sprawca.

Co możesz zrobić, by przeciwdziałać cyberprzemocy?

 Rozmawiaj z dzieckiem na temat cyberprzemocy. Poinformuj je o tym, jak unikać takich sytuacji oraz jak ewentualnie na nie reagować.

 Przekaż dziecku, by nigdy nie krzywdziło swoich rówieśników w sieci oraz żeby nie pozostawało obojętne wobec krzywdy innych i zawsze zgłaszało dorosłym zaobserwowane przypadki cyberprzemocy.

 Zadbaj, by szkoła Twojego dziecka realizowała zajęcia z zakresu profilaktyki przemocy w Internecie.

 Poinformuj dziecko o bezpłatnej ofercie projektu Helpline.org.pl. 

Jeśli masz wątpliwości związane z problemem cyberprzemocy, skontaktuj się z konsultantami Helpline.org.pl!!!

Tel. 0 800 100 100

helpline@helpline.org.pl

czat na stronie www.helpline.org.pl

 

 

 

CZY WIESZ CO PIJE TWOJE DZIECKO?

Napoje energetyczne są atrakcyjne wizualnie, przyciągają uwagę opakowaniem i słodkim smakiem, sprawiają, że chętnie kupują je dzieci i młodzież.

PAMIĘTAJ!

Puszka Energy drinka zawiera zazwyczaj: ponad 80mg kofeiny, 5 łyżeczek cukru, taurynę, guaranę (kolejna dawka kofeiny) oraz chemiczne konserwanty. Zawartość kofeiny może być kilkukrotnie większa niż bezpieczna dla dziecka. Pijąc Energy drinki, kofeinę przedawkowują nawet 5-latki.

ZAREAGUJ!

Uświadom sobie i dziecku jak groźne dla dorastającego organizmu jest spożywanie napojów energetycznych!

ENERGY DRINKI UZALEŻNIAJĄ, OSZUKUJĄ ORGANIZM

 

ŚRODKI PSYCHOAKTYWNE - NARKOTYKI I DOPALACZE

/INTERWENCJA RODZICÓW/

 

RODZICE POWINNI:

Posiąść pewien zakres wiedzy o środkach psychoaktywnych - narkotykach czy dopalaczach.

Nauczyć się rozpoznawać Czerwone Sygnały wskazujące na używanie środków psychoaktywnych - dopalaczy czy narkotyków.

Zająć kategoryczne stanowisko nie dopuszczające konsumpcji w żadnej formie.

Stać się wzorem do naśladowania. Wasze czyny, nie słowa mają uczyć dziecko, jak żyć.

Budować silne więzi rodzinne przez zachęcanie dzieci do szczerych rozmów o wszystkich problemach, o narkotykach lub dopalaczach, szkole czy pracy.

Ustalić kanon zasad i reguł, które muszą być przestrzegane.

Zachęcać do aktywności, które są konstruktywne, ambitne i interesujące.

Sprzyjać i pomagać w rozwijaniu poczucia własnej wartości, niezależności, odpowiedzialności i innych pozytywnych cech w dziecku.

Mieć poczucie odpowiedzialności za własne dziecko i nie pozostawać

Przyłączyć się do działającej w okolicy grupy wsparcia dla rodzin osób uzależnionych.

(Powinien wiedzieć o nich psycholog szkolny, miejscowy ksiądz, lekarz, pielęgniarka).

Nawiązać znajomość z sąsiadami i rodzicami kolegów dziecka.

Zachęcać dziecko do zapraszania kolegów do domu.

Umieć słuchać, gdy mówią do nich ich własne dzieci. Nie być obojętnym na los innych dzieci.

            SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE O RODZĄCYCH SIE PROBLEMACH:

Pogorszenie ocen w szkole, wagary, zaniedbanie w wyglądzie, szybka utrata wagi ciała, zmiana aktywności: dziecko nie śpi w nocy, a nad ranem nie można go dobudzić, zmiana przyjaciół, utrata zainteresowań, ginięcie różnych przedmiotów w domu lub rzeczy z pokoju dziecka, posiadanie różnych przedmiotów związanych z narkotykami lub dopalaczami (fifki, bibułki małe kawałki folii aluminiowej, opakowania wyrobów kolekcjonerskich), częste zmiany nastroju: depresje, wybuchy agresji, noszenie przy ubiorze emblematów narkotycznych np. liść marihuany.

INTERWENCJA RODZICÓW c.d.

RODZICE      NIE POWINNI:

-Akceptować używania nikotyny, upijania i odurzania się narkotykami lub dopalaczami.

-Częstować trunkami dzieci, które nie osiągnęły wieku w myśl prawa dopuszczającego spożycie alkoholu.

-Przystać na to, by nie mieć wstępu do pokoju dziecka.

-Proponować zapalenia papierosa dzieciom na to za młodym.

-Sponsorować lub przyzwalać na takie imprezy, jak np. prywatki w domu bez nadzoru osoby dorosłej, nad których przebiegiem ani oni sami, ani dzieci nie są w stanie zapanować.

-Rozpoczynać poważnej rozmowy z dzieckiem odurzonym alkoholem lub innym środkiem psychoaktywnym.

-Rzucać groźbami, krzyczeć i histeryzować.

-Zamykać oczy na winę dziecka odurzającego się lub je jakkolwiek usprawiedliwiać.

-Liczyć na to, iż funkcjonariusze prawa i personel szkolny będą wychowywać dziecko i prowadzić je przez życie.

-Zniechęcać się nieudanymi próbami interwencji. (Dziecko ma wiedzieć, że nigdy nie poddacie się rezygnacji i okażecie jak najdalej idącą stanowczość w egzekwowaniu raz ustalonych reguł i warunków).

-Poddać się i uznać dziecko za stracone. Nie ma przypadków beznadziejnych, obojętnych na los innych dzieci.

Rodzice mogą:

Korzystać z pomocy osób, zajmujących się tą problematyką - lekarz, psycholog, pedagog, infolinia, poradnie specjalistyczne!

 

10 PRAKTYCZNYCH WSKAZÓWEK DLA RODZICÓW I OPIEKUNÓW JAK ROZMAWIAĆ Z DZIEĆMI O PALENIU PAPIEROSÓW

1.Uznaj, że szkoła nie rozwiąże problemu palenia lub niepalenia Twojego dziecka. W szkole dziecko może zapoznać się z negatywnymi skutkami palenia tytoniu, ale decyzję palić czy nie -  podejmuje samo i ma ona często podłoże emocjonalne.

2.Dziecko powinno wiedzieć, że jesteś przeciwna jego paleniu. Ono pragnie, żeby świat, w którym żyje, był określony przejrzystymi zasadami.

3.Dziecko chętnie słucha. Początkowo może przeważać postawa buntownicza, ale po czasie Twoja konsekwencja da pozytywne rezultaty.

4. Staraj się okazywać uczucia. Jeśli dziecko zrozumie, że jego wkraczanie w nałóg jest dla Ciebie bolesne i przeżywasz to, osiągniesz więcej niż prowadząc jałowe spory na temat szkodliwości palenia.

5.Dziecko często tłumaczy się presją swojego środowiska i namowami kolegów, ale pamiętaj, że taki nacisk otoczenia mógł być powodem tylko jednorazowego sięgnięcia po papierosy. Kontynuowanie palenia jest własnym wyborem dziecka i masz obowiązek przeciwdziałać temu.

6.Wypełniaj pozytywną rolę rodzicielską. Jeśli sam jesteś palaczem-wytłumacz dziecku, że to zgubny nałóg i zaproponuj mu, aby pomogło Tobie rzucić palenie.

7.Ograniczaj dostęp dziecka do pieniędzy, za które mogłoby kupować papierosy (np. zamiast pieniędzy na drugie śniadanie daj mu kanapki).

8.Szukaj sojuszników wśród rodziny. Często palący brat czy siostra stanowi dla dziecka niepożądany wzorzec palacza.

9.Myślenie, że lepiej, gdy dziecko tylko pali niż miałoby robić coś gorszego, to oszukiwanie siebie. Nikotynizm jest właśnie tym czymś gorszym. Jest wstępem do dalszych eksperymentów i uzależnień.

10.Nigdy nie jest za późno na Twoje działanie. Dziecko chętnie poddaje się woli rodziców, gdy widzi dobry cel.

Aby Twej walce z nałogiem dziecka nadać charakter pewnej wyjątkowości, warto przystąpić do niej w Dniu Matki lub w Dniu Ojca.

 

 

Jak radzić sobie z przygnębieniem i apatią ?

1. Myśleć o sobie pozytywnie ( szukać swoich mocnych stron).

2. Odsuwać od siebie negatywne "czarne" myśli ( to są tylko nasze myśli - inni tak o nas nie myślą).

3. Wyobrażać sobie siebie w dobrej konstruktywnej niedalekiej przyszłości (wizualizować).

4. Pomagać innym - wtedy własne problemy okazują się mniejsze i do rozwiązania ( wolontariat).

5. Relaksować się, gdy jesteśmy spięci, zestresowani (spacer, medytacje).

6. Zamiast sztucznego podnoszenia sobie nastroju środkami zmieniającymi świadomość lepiej wytwarzać samemu ENDORFINY poprzez wysiłek fizyczny (np. SPORT, PRACĘ, TANIEC ).

7. Szukać pomocy u osób, które są specjalistami w danej dziedzinie.

Powodzenia